استاد محمد حسین شهریار این همه جلوه و در پرده نهانی گل من وین همه پرده و از جلوه عیانی گل من آن تجلی که به عشق است و جلالست و جمال و آن ندانیم که خود چیست تو آنی گل من از صلای ازلی تا به سکوت ابدی یک دهن وصف تو هر دل به زبانی گل من اشک من نامه نویس است وبجز قاصد راه نیست در کوی توام نامه رسانی گل من گاه به مهر عروسان بهاری مه من گاه با قهر عبوسان خزانی گل من همره همهمه‌ی گله و همپای سکوت همدم زمزمه‌ی نای شبانی گل من دم خورشید و نم ابری و با قوس قزح شهسواری پرده ,جلوه ,جلوه عیانی ,پرده نهانی ,حسین شهریار ,محمد حسین ,استاد محمد منبع
درباره این سایت